|
|
Holofernes krigt zien pozzie (12:10-15:7)
|
Judit 12
10 Op vaaierde dag gaf Holofernes n feestmoal. Allenneg zien knechten werden nuigd, zien hoge ofsieren nait.
11 Tegen Bagoäs, eunuch dij over zien hebben en holden ging, zee e: "Perbaaier ais dij Hebreeuwse vraauw dij bie die is, zo wied te kriegen dat ze hier heer komt om mit ons te eten en te drinken.
12 t Zol toch schoamachteg wezen zo'n vraauw lopen te loaten zunder van heur gezelschop te genieten. As wie heur nait bie ons aan toavel nuigen, laagt ze ons gewoon oet."
13 Bagoäs ging van Holofernes noar Judit tou. "Schoonhaid," zee e tegen heur, "k hoop dat ie der niks op tegen hebben noar mien heer te goan en zien eregast te wezen. Kom toch mit blieder haarten wien mit ons drinken en wees vandoag net as zokse Assyrische wichter bie Nebukadnessar in zien pelaais."
14 Judit zee: "Wèl bin ik dat ik tegen meneer ingoan zol? Ales wat hom aanstaait, bin k vot veur te vinden. Zo laank as k leef, zel mie dat deugd doun."
15 Votdoalek begunde ze zok om te klaiden en mooi te moaken mit alderhande vraauwlugoudje.
Heur sloavin ging in Holofernes zien tènt en legde tegen Holofernes over zaachte baistevellen op grond dij Judit van Bagoäs kregen haar en doar ze doagelks op lag bie heur moaltieden.
16 Dou kwam Judit der zulm in en ging aanliggen. Holofernes zien haart stoekte dou e heur zag en hai ruik haildaal boeten zinnen van verlangst noar heur. (Van dag òf dat e heur veur t eerst zain haar, zöchte hai al n goie gelegenhaid dat e heur verlaaiden kon.)
17 Hai zee tegen heur: "Tou, drink mit ons en wees blied!"
18 "Geern, meneer," zee Judit. "Veur mie is dit ja aldermooiste dag van mien levent."
19 Veur t oog van Holofernes at en dronk ze wat heur sloavin veur heur kloarmoakt haar.
20 Holofernes was haildaal gek op heur en dronk n haile bult wien, meer as e ooit in zien levent op ain dag had haar.
|
Judit 13
01Dou t oavend worden was, muiken Holofernes zien knechten aanstalten om vot te goan. Bagoäs dee tènt aan boetenkaant dicht en stuurde bedaindes ook vot. Elk zöchte zien sloapstee op, bek òf van aal dat drinken.
02Allenneg Judit bleef in tènt achter, mit Holofernes. Dij lag plat veurover op bèr, smoordoen.
03Ze haar tegen heur sloavin zegd, ze zol boeten tènt wachten tot zai, krekt as elke dag noar boeten tou kommen zol om, zo as ze zee, heur gebed te doun. Ze haar ook zukswat tegen Bagoäs zegd.
04Elkenain was nou vot. Der was haildaal gainent meer overbleven in t sloapvertrek. Judit ston noast Holofernes zien bèr en beedde zachtjes: "Heer God, dij ale macht het, geef in dit uur acht op wat ik mit aigen haand doun zel dat Jeruzalem weer in eren hersteld wordt.
05Nou is t tied, om t volk van joe te helpen deur mie mien plannen oetvoeren te loaten, om zo vijand te vermorzeln dij zok tegen ons keerd het."
06Ze ging noar bèrstiel vlak bie Holofernes zien kop, kreeg doar zien sweerd,
07laip op t bèr òf en pakte hom bie t hoar beet. "Heer, God van Israël," zee ze, "moak mie nou staark!"
08Dou haauwde ze mit ale kracht Holofernes mit twij sloagen kop òf.
09Ze rolde zien liggoam van bèr òf en ropte t gedien van de stiel. Even loater kwam ze noar boeten tou en gaf Holofernes zien kop aan sloavin.
10 Dij dee kop in raaiszak doar heur etendrinken in zeten haar. Dou gingen ze mit zien baaident vot, krekt as aaltied, noar t stee doar ze aaid beden gingen. Ze laipen deur t legerkaamp, gingen om baargkloof tou en begunden klim noar Betulia, kaant op van stadspoorten.
11 Al van vèrren raip Judit aan wachtslu bie poorten: "Open doun! Dou poort open! God, ons God, helpt ons! Nog altied let e ons zien grode kracht zain in t veurdail van Israël en tegen ons vijanden. Vandoag het e dat vannijs weer doan!"
12 Dou manlu van stad heur stem heurden, kwammen ze zo gaauw as ze konden noar beneden, noar poorten, en raipen oldsten van stad.
13 Aalmoal, luddek en groot, kwammen der over tou. Ze konden zuver nait leuven dat ze weerom was. Ze deden poort lös om heur der in te loaten. Mit vuur muiken ze licht en gingen in n kring om heur tou stoan.
14 Haile haard raip Judit: "Joechaai veur God! Joechaai hom tou! Joechaai veur God, dij zien erbaarmen nait aan t volk van Israël ontholden het. Hai het ons vijand vannaacht deur mien toudoun verdoan."
15 Dou huil ze kop veurndag oet raaiszak, luit hom zain en zee: "Kiek, kop van Holofernes, hoogste generoal van t Assyrische leger! En hier: t gedien doar e onder lag te sloapen dou e doen was! Deur toudoun van n vraauw het de Heer hom versloagen.
16 Zo woar as de Heer leeft, dij over mie woakt het op pad dij ik goan bin: mien schoonhaid het hom verlaaid en ten vaal brocht, zunder dat e mie te noa kommen is dat ik besmotjed en onteerd wezen zol."
17 t Haile volk was haildaal verbalderd, zo blied! Ze bogen zok deel om God eer te bewiezen en raipen in koor: "Zegend is ons God, dij dizze dag vijanden van zien volk verdoan het."
18 Uzzia zee tegen Judit: "Zegend bin ie deur alderhoogste God, meer as ale vraauwlu op haile wereld. En zegend is God, de Heer, dij hemel en eerde schoapen het en dij joe zo laaidde dat ie aanvoerder van ons vijanden kop ofsloagen konden.
19 Joen vertraauw op God zel veur aaid in herinnern blieven, zo laank as ter mensken binnen dij aan zien machtege doaden denken.
20 Mag God in goudens op joe deelkieken dat ie veur aiweg mit hoogste eer bekled wezen maggen. Want om vernedern dij ons volk aandoan wer, heb ie joezulm nait ontzain: ie hebben ons ellèn vroken en doarbie in God zien ogen t goie pad bewandeld." En t haile volk raip: "Amen! Amen!"
|
Judit 14
01Dou zee Judit: "Luster, bruiers. Pak dij kop en hang hom boven aan stadsmuur.
02Bie t rodoagen, zo gaauw as zun over t laand opgaait, mout elk van joe zien woapens kriegen. Ale weerboare manlu mouten den tou stad oet trekken. Stel n veurman over heur aan. Dou as of ie noar beneden goan noar leegte, noar veurpost van Assyriërs. Mor dou dat nait echt!
03Den zellen ze heur woapens kriegen, noar heur legerploats tou goan en generoals van t Assyrische leger wakker moaken. As dij bie nkander kommen binnen bie Holofernes zien tènt, trevven ze hom doar nait aan. Ze zellen aldernoarste benaauwd worden en veur joe op loop goan.
04Goa achter heur heer, mit ale man oet aander kontrainen van Israël, en sloag ze deel op heur vlucht.
05Mor eerst mout ie Achior bie mie roupen, dij Ammoniet, veur en aleer ie dit aalmoal doun goan. Den kin e mit aigen ogen zain wat of ter worden is van man dij zo'n minachten haar veur t volk van Israël en dij mainde hom bie ons n wizze dood in te sturen."
06Ze gingen noar Uzzia zien hoes tou om Achior te hoalen. Dou e Holofernes zien kop zag, dij deur ain oet vergoadern van t volk vastholden wer, vuil e sevveloos veurover.
07Dou ze hom in t èn hulpen haren, boog e zok veur Judit deel en bewees heur eer: "In ale tènten van Juda zel men joe priezen, joa, onder ale volken zel men huvern as men joen noam heurt.
08Zol ie mie vertellen willen wat ie dizze doagen doan hebben?" En doar t haile volk omtou ston, vertelde Judit hom aal wat ze oetricht haar, van dag dat ze votgoan was òf, aan dit ogenblik tou dat ze mit hom proaten dee.
09Dou ze oetproat was, begunde t volk haile haard te joechaaien. Heur roupen van bliedschop doaverde over haile stad.
10 Dou Achior besefte wat God van Israël aalmoal doan haar, begunde hai vaast in hom te leuven. Hai luit zok besnieden en wer opnomen in t volk van Israël. En zo is t, aan dag van vandoag tou.
11 Bie t rodoagen hingen manlu Holofernes zien kop aan stadsmuur. Dou pakte aalman zien woapen en trokken ze, aine ofdailen noa aander, tou stad oet noar baargpazzen.
12 Zo gaauw Assyriërs heur gewoar werden, woarschaauwden zai heur aanvoerders. Dij meldden zok op heur beurt bie generoals en bevelhebbers over doezend man, elk bie zien aigen kommedant.
13 Ze kwammen bie Holofernes zien tènt en zeden tegen man dij over zien hebben en holden ging: "Moak ons heer wakker. Dij sloaven binnen zo driest worden dat ze noar beneden kommen om tegen ons te vechten en zok aan leste man tou vermorzeln te loaten."
14 Bagoäs ging in tènt. Hai sluig tegen t gedien aan, want hai dochde dat Holofernes mit Judit lag te sloapen.
15 Mor dou der gain oazem kwam, dee e t gedien opzied en ging in t sloapvertrek. Doar von e hom: laankoet bie ingang, dood, en kop ter òf.
16 Man begunde te beren en te bèlken, te jammern en te jeuzeln: ain groot kloaglaid, en hai scheurde zien klaaier.
17 Dou ging e noar tènt tou doar Judit in onderbrocht was, mor ze was ter nait. Hai vloog weer noar boeten tou, noar aandern, en roasde:
18 "Ze hebben ons der in lopen loaten, dij sloaven! n Hebreeuwse vraauw het t hoes van Nebukadnessar tou schaande moakt! Kiek mor, Holofernes ligt doar op grond, mit kop ter òf!"
19 Dou ze dat heurden, dij aanvoerders van t Assyrische leger, scheurden ze heur klaaier. Ze ruiken haildaal verbalderd en heur jammern en jeuzeln gaalmde over t haile legerkaamp.
|
Judit 15
01Dou soldoaten in heur tènten heurden wat of ter gebeurd was, wazzen zai ook haildaal riddersloagen.
02Ze begunden te trillen van benaauwdens en gainent bleef nog laanger doar of e was. Aalmoal mit mekoar vlogen ze tou t kaamp oet en gingen der vandeur over ale meugelke wegen deur leegte en deur t baarglaand.
03Dij op baargen rondom Betulia legerd wazzen, trokken ook aan hakken. Dou sprongen ale weerboare manlu oet Israël heur op nek.
04Uzzia haar bodes stuurd noar Betomastaïm, Chobe, Kola, noar ale kontrainen van Israël, om te melden wat ter zok aalmoal ofspeuld haar en om elk op te roupen om vijand op nek te zitten en heur te verrinnewaaiern.
05Dou Isrelieten dat aalmoal heurden, vuilen ze as ain man op vijand aan en muiken kòrte metten mit heur, tot Choba aan tou. Lu dij in Jeruzalem woonden, kwammen der ook over tou, krekt as bewoners van haile baargstreek. (Dij wazzen ook ja verteld wat of ter in t legerkaamp van vijand veurvalen was.) Lu dij in Gilead en Galilea woonden, vuilen vijand zunder genoade aan in zied en dreven heur tot aan Damascus en omstreken tou.
06Aandern, de lu dij in Betulia woonden, gingen op t Assyrische legerkaamp lös, plunderden dij en kregen grode riekdommen te pakken.
07Wat ter nog over was, vuil Isrelieten in handen dou ze oet slag weeromkwammen. Dörpen en lougen in t baarglaand en op leegte bemachtegden ook n dik stok roofgoud, want der was n bult te hoalen, man!
|
|
